Taalbeleid is een structureel onderdeel van koloniale overheersing omdat het de culturele identiteit van de onderworpen bevolkingsgroepen ondermijnt. Ik zal hier de wisselvallige relatie tussen taal en imperialisme bespreken, met speciale aandacht voor het Nederlandse situatie. Een verhaal van taal, macht en ongelijkheid.
Het weer. Ja, ik weet het, het weer: waar we met zijn allen misschien wel het meest over klagen en ook een typisch onderwerp voor bij de koffieautomaat. In elke talencursus die ik ooit gevolgd heb, zaten woorden en zinnen over weersverschijnselen bij de eerste thema’s. Sprekers van alle talen uit de hele wereld praten er graag over en zullen daar, gezien het recente VN-klimaatrapport, ook niet snel mee stoppen, lijkt me. Toch praten we niet allemaal op dezelfde manier over het weer.
Sommige schrijvers zijn hun tijd ver vooruit. Toen Jules Verne From the Earth to the Moon publiceerde in 1865, verwachtten niet veel van zijn lezers (misschien zelfs Verne zelf niet) dat de reis naar de maan ooit werkelijkheid zou worden. Maar het werd wel degelijk werkelijkheid. Soortgelijke verhalen zijn te vinden in de wetenschap. De kern van een idee kan worden geboren als een metafoor, een manier om het onderzoeksobject zelf beter te begrijpen, een gekke hypothese over hoe dingen zouden kunnen zijn. Deze blogserie gaat over zo’n verhaal. Het basisidee is dat de concepten die we in ons hoofd hebben, een ruimte vormen, een conceptuele ruimte. En niet alleen op een abstracte theoretische manier, maar ook letterlijk. Maar laten we beginnen met de basisvraag: wat is een concept?
In het eerste deel van deze reeks over afasie bespraken we hoe de symptomen van verschillende vormen van communicatiestoornissen sterk overeen kunnen komen. In dit tweede deel zullen we bespreken op welke manier spraak- en communicatiestoornissen worden gediagnosticeerd door clinici en welke factoren het herstel van patiënten kunnen beïnvloeden. De focus ligt hierbij op patiënten die met neurologische schade (zoals een beroerte) zijn opgenomen in het ziekenhuis. De taalstoornis is in deze gevallen een bijwerking van de eigenlijke medische diagnose en niet de hoofdreden om naar een neuroloog te gaan. In dit soort situaties kunnen de taalproblemen van een patiënt helaas makkelijk over het hoofd worden gezien.
Schermtijd speelt een steeds grotere rol in het leven van kinderen. Door de snelle ontwikkeling van de technologie gaan kinderen niet alleen vaker TV kijken of videospelletjes spelen, maar ook sociale interacties worden steeds vaker vervangen door virtuele communcatie, vooral in expat families. De covid-19 pandemie zorgde voor een nog grotere behoefte aan videobellen om in contact te blijven met familie en vrienden. Voor mijn dochter en ik werden videogesprekken dagelijkse routine. Ik begon me af te vragen welke rol deze technologie speelde bij haar taalontwikkeling.
